گاردین: رویکرد دیپلماتیک آمریکا در قبال کره شمالی معیوب است - ایستگاه بازی

دنیل دیویس، کارشناس ارشد اولویت های دفاعی و نظامی پیشین ارتش آمریکا در مطلبی برای روزنامه گاردین نوشت: در بحبوحه درخواست های واشنگتن و سئول برای افزایش گفت وگو با پیونگ یانگ، رهبر کره شاقتصادی به افزایش فشار از طریق آزمایش های موشکی ادامه می دهد. فرصت های دیپلماتیک برای کاهش تنش در شبه جزیره باید دنبال شود. با این حال، صرف نظر از اینکه آیا مذاکرات منجر به پیشرفت شود یا خیر، شرایط نسبت به امنیت ملی ایالات متحده یکسان خواهد ماند؛ آمریکا امن است و کره شاقتصادی بازدارنده است.

یکشنبه گذشته، سونگ کیم، نماینده آمریکا در امور کره شاقتصادی، از پیونگ یانگ خواست تا تحریک ها و سایر فعالیت های بی ثبات کننده را متوقف کند و در مصاحبه شرکت کند. رئیس جمهوری کره جنوبی هم روز دوشنبه گفت که تلاش های خود را برای ایجاد نظم نو برای صلح و رفاه در شبه جزیره کره از طریق مصاحبه و دیپلماسی مضاعف خواهد کرد. تا این لحظه، رهبری کره شاقتصادی نسبت به این پیش درآمدها خونسرد بوده است. فهمیدن دلیل آن کار دشواری نیست.

در حالی که فرستاده آمریکا روز یکشنبه خواستار مصاحبه شد، او همچنین یکی از اهداف دیرینه واشنگتن را تکرار کرد که مانع از هرگونه حرکت به سمت پیشرفت دیپلماتیک شده است. نماینده آمریکا گفت هدف ما خلع سلاح اتمی کامل شبه جزیره کره است. با این حال، آنچه باید توضیح داده شود، نحوه تفسیر دولت بایدن از این بیانیه است.

دولت اوباما و در نهایت دولت ترامپ خلع سلاح هسته ای کامل و قابل راستی آزمایی شبه جزیره کره را به این معنا تعریف کردند که کره شاقتصادی باید ابتدا از برنامه و تسلیحات هسته ای خود دست بکشد، قبل از اینکه آمریکا هرگونه لغو تحریم ها را بررسی کند؛ این یک شروع کاملا نشدنی برای پیونگ یانگ است.

تخمین زده می شود که کره شاقتصادی حداقل 60 کلاهک هسته ای قابل تحویل داشته باشد. کیم جونگ اون زرادخانه هسته ای خود را برترین تضمین در برابر حمله نظامی آمریکا علیه کشور و رژیم خود می داند. بنابراین غیرمنطقی خواهد بود که از رهبر کره شاقتصادی انتظار داشته باشیم که در ازای وعده های واشنگتن، تنها عامل بازدارنده استراتژیک خود را به میل خود تحویل دهد. این اتفاق نخواهد افتاد.

خبر خوب این است که امنیت ملی ایالات متحده بدون توجه به آنچه که به صورت دیپلماتیک در شبه جزیره اتفاق می افتد یا نمی افتد، تضمین می شود. به اصطلاح، جن هسته ای از بطری خارج شده است و ما هرگز نمی توانیم آن را سر جایش برگردانیم؛ کیم یک گزینه هسته ای معتبر دارد که عملاً ایالات متحده را از راه اندازی هرگونه جنگ انتخابی یا جنگ های به اصطلاح پیشگیرانه باز می دارد.

با این حال، به شیوه ای حتی قوی تر، ایالات متحده با برتری 4571 به 60 کلاهک در سلاح های هسته ای، می تواند کیم جونگ اون را به طور نامحدود از استفاده از زرادخانه هسته ای خود در یک جنگ انتخابی علیه ما باز دارد. با این حال اقدامات زیادی وجود دارد که واشنگتن می تواند برای کاهش حتی احتمال تصادفات یا محاسبات اشتباهی که می تواند به طور ناخواسته منجر به درگیری نظامی بین ایالات متحده و کره شاقتصادی شود، انجام دهد.

روز دوشنبه، نو کیو-دوک نماینده ارشد هسته ای کره جنوبی تلاش کرد تا جان تازه ای به ایده اعلام سرانجام رسمی به جنگ کره بین سال های 1950-1953 بدهد. او توضیح داد که چنین اقدامی -که از یک معاهده صلح متمایز است- می تواند به عنوان دروازه ای برای مصاحبهها برای دستیابی به خلع سلاح هسته ای کامل در شبه جزیره کره و ایجاد صلح دائمی باشد.

اگر دولت بایدن از کتاب بازی شکست خورده تقریباً همه دولت های دیگر از اوایل دهه 1990 پیروی کند و خلع سلاح هسته ای کامل از طریق کره شاقتصادی را پیش نیاز پیشرفت بداند، بایدن هم مانند همه دولت های قبل از خودش کم می آورد.

اما اگر او در عوض خلع سلاح هسته ای را به عنوان یک آرزوی نهایی قرار دهد -همانطور که مون جائه-این کره جنوبی و کیم جونگ اون کره شاقتصادی هر دو انجام داده اند- و در عوض یک رویکرد گام به گام را نشان دهد که در آن ما تعدادی گام های تدریجی کوچک هم وزن گام هایی که پیونگ یانگ انجام می دهد، برداریم، احتمال وقوع جنگ حتی تصادفی همچنان کاهش و چشم انداز صلح افزایش می یابد.

به عنوان مثال، ایالات متحده می تواند برای گام های اصلی کره شاقتصادی، مانند توقف هسته ای، برچیدن تأسیسات اصلی تولید هسته ای و سایر امتیازات معنادار، لغو تحریم های محدود (و قابل برگشت) ارائه دهد. اما مهم است که اذعان کنیم که برای دریافت امتیازی بزرگ از کره شاقتصادی، باید از نظر ذهنی آماده باشیم تا به آنها چیزی ارزشمند هم بدهیم. هیچ طرفی در ازای چیز بی اهمیت، هیچ چیز مهمی را از بین نخواهد برد.

هدف اصلی آمریکا در شبه جزیره کره اجتناب از جنگ غیرضروری و حفظ فرصت های اقتصادی برای کشورمان است. یک سیاست حداکثری که از پیونگ یانگ می خواهد قبل از اینکه آمریکا چیزی در ازای آن پیشنهاد دهد، خلع سلاح هسته ای شود، فضای مانور کمی برای دیپلماسی معنادار دارد. ایالات متحده در حال حاضر از قدرت نظامی برای بازدارندگی پیونگ یانگ به طور نامحدود برخوردار است. بنابراین، دولت باید هر کاری که لازم است در یک فرآیند دیپلماتیک گام به گام برای کاهش تنش ها و افزایش شانس صلح انجام دهد.، ایسنا