چرایی توسعه نیافتن 6 پالایشگاه از سوی مدعیان پالایشگاه سازی

به گزارش ایستگاه بازی، خبرگزاری فارس در سلسله گفت وگوهایی چرایی اجرایی نشدن 6 پالایشگاهی را که با پالایشگاه ستاره خلیج فارس امضا شدند اما به نتیجه نرسیدند، از زبان مدعیان پالایشگاه سازی جویا شد. جواب های جالبی داده شد؛ از حضور یک زن و فرار از کشور تا توسعه نیافتن لایه نفتی پارس جنوبی. از رفتن شرکت SKS مالزی به دلیل تحریم تا برگزاری چند جلسه با توتال برای اجرای پروژه. خلاصه اینکه وقتی دلیل ساخته نشدن 6 پالایشگاه را به طور مختصر بخوانید، می بینید مدعیان پالایشگاه سازی، در دورانی که در مسند امور قرار داشتند، قدم از قدم برنداشتند! بهانه های آنها برای ساخته نشدن پالایشگاه ها جالب است! خودتان بخوانید و قضاوت کنید:

چرایی توسعه نیافتن 6 پالایشگاه از سوی مدعیان پالایشگاه سازی

پالایشگاه هرمز:

جلیل سالاری: بحث پالایشگاه هرمز در سال 87 مطرح شد. بعد از مطرح شدن این طرح چند رخ داد که سبب شد زمان شروع به کار پروژه کمی طول بکشد. نکته نخست اینکه فراوری 70 هزار بشکه از لایه پارس جنوبی محقق نشد. نکته دوم اینکه از پیش بینی فراوری 200 هزار بشکه ای میدان سروش و نوروز هم تنها 90 هزار بشکه محقق شده بود بنابراین این طرح بازنگری شد.

پالایشگاه خوزستان:

جلیل سالاری: در سال 87 برای احداث این واحد قراردادی منعقد شد که 75 درصد سهام این طرح به خانمی داده شد. ظاهراً این خانم که دوتابعیتی هم بوده مدعی می گردد که برای این پروژه منابع اقتصادی تأمین می نماید که پیروز نمی گردد و نتیجه آن می گردد که دادگاه حکم جلب این خانم را صادر کرد، اما وی پیش از آن از کشور خارج می گردد. معین تکلیف این موضوع تا سال 92 طول کشید.

پالایشگاه کاسپین:

جلیل سالاری: تمرکز در مطالعه پالایشگاه کاسپین که مکان آن برای احداث در فاصله 30 کیلومتری نکا در آق قلا پیش بینی شده بود بر مشارکت و تضمین تداوم تأمین خوراک بود. ما می خواستیم مطمئن شویم که نسبت به نفت خام این پروژه باید تضمینی وجود داشته باشد. در این راستا با کشورهای ترکمنستان و قزاقستان و روسیه مذاکره شد و در نهایت در تأمین خوراک و مشارکت در این پالایشگاه به توافق نرسیدیم و این پروژه پیگیری نشد.

پالایشگاه پارس شیراز:

جلیل سالاری: برای تأمین اقتصادی و مشارکت در این پروژه با شرکت SKS مالزی وارد مذاکره شدیم، به صورتی که قرار شد یک پالایشگاه در مالزی احداث گردد و ما آنجا 40 درصد سهامدار باشیم و آنها هم در احداث پالایشگاه شیراز 40 درصد مشارکت نمایند. 60 درصد بقیه سهام نیز دولتی بود، زیرا آن زمان هنوز بحث اصل 44 قانون اساسی اجرا نشده بود. شرکت مالزیایی آمد و مطالعات انجام شد، اما بعد از اعمال تحریم ها این شرکت کار را متوقف کرد. پروژه پالایشگاه پارس شیراز هرگز استارت نخورد و در حد طراحی پایه متوقف شد.

پالایشگاه شهریار:

جلیل سالاری: ما چند جلسه با مدیران شرکت توتال درباره پالایشگاه شهریار تبریز برگزار کردیم و آنالیز هایی پیرامون این موضوع انجام و قرار شد 50 درصد نفت خام هم از آسیای میانه تأمین گردد. این مطالعات اولیه انجام شد، اما در این بین پروژه میدان قزاقستان دچار مشکل شد. توسعه میدان به لایه نمکی خورد و آن چیزی که پیش بینی می کردند محقق نشد و در نتیجه کار احداث پالایشگاه شهریار هم پیگیری نشد. میدان کاشگان قزاقستان هنوز هم طبق برنامه به نتیجه نرسیده است.

پالایشگاه آناهیتا:

فرهاد احمدی: این پروژه از همان ابتدا فرایند کندی داشت. در سال 91 و 92 هم که ما مذاکراتی برای دریافت فاینانس چین انجام دادیم، به دلیل همکاری نکردن سهامداران کار پیش نرفت، زیرا طبق قانون بانک مرکزی نمی توانست در پروژه ای که سهامدارانش خصوصی هستند ضمانت نامه بدهد. از طرفی شستا و صندوق بازنشستگی کشوری هم تضامین را تهیه نکردند، از این رو امکان جذب فاینانس چینی در آناهیتا میسر نشد.

حتما می دانید که پیشرفت بخش عملیاتی پالایشگاه ستاره خلیج فارس هم در مرداد 92 فقط 35 درصد بود و پیشرفت 63 درصدی کل پروژه، حاصل مهندسی و خرید و البته احداث آبگیر و خطوط لوله خارجی پالایشگاه بود! با خواندن این پاسخ ها درباره بلاتکلیفی آن 6 پالایشگاه در آن دوران و البته مروری دقیق تر به آمار و ارقام پالایشگاه ستاره خلیج فارس، درک این جمله ساده تر می گردد اگر این دولت نبود حتی یک واحد پالایشگاه ستاره خلیج فارس به مدار نمی آمد.

منبع: کانال تلگرامی از نفت چه خبر؟

منبع: خبرگزاری آریا
انتشار: 28 آبان 1399 بروزرسانی: 28 آبان 1399 گردآورنده: managore.ir شناسه مطلب: 1211

به "چرایی توسعه نیافتن 6 پالایشگاه از سوی مدعیان پالایشگاه سازی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرایی توسعه نیافتن 6 پالایشگاه از سوی مدعیان پالایشگاه سازی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید