غزل شماره 72 حافظ: راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
به گزارش ایستگاه بازی، غزل شماره 72 حافظ نشان می دهد که شاعر در عین ایمان به خدا بدون اینکه خود را درگیردار و دسته ای از عارفان کند راه عرفان را بر می گزیند. در راهی که حافظ برگزیده یعنی راه عشق باید همیشه در میانه و جان بر کف بود. چرا که عشق مانند کاری خیر می ماند که باید دل خود را با تمام وجود به آن سپرد و در راه عاشقی عقل هیچ کاره است.
خبرنگاران | سرویس فرهنگ و هنر
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آن که جان بسپارند چاره نیست
هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست
ما را ز منع عقل مترسان و می بیار
کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست
از چشم خود بپرس که ما را که می کشد
جانا گناه طالع و جرم خبرنگاران نیست
او را به چشم پاک توان دید چون هلال
هر دیده جای جلوه آن ماه پاره نیست
فرصت شمر طریقه رندی که این نشان
چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست
نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو
حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
عجله و شتاب در کاری که می خواهی انجام دهی سودی ندارد پس کمی شکیبا باش و خود را کنترل کن. هیچ کس از آینده خبر ندارد. عشق، محبت و ایمان به هدف تو را هر چه سریع تر به مراد دلت خواهد رساند. اگر قصد ازدواج نموده ای در آن پیروز خواهی شد.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 73 - روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
غزل شماره 72 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی
کد مولتی مدیا
دانلود
فیلم اصلی
معنی و تفسیر غزل شماره 72 حافظ
بیت اول
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آنکه جان بسپارند چاره نیست
راهِ عشق، راهی است که هیچگونه نهایت و پایانی ندارد و در این راه جز تسلیم جان، چاره نیست. یعنی کسی که به راهِ عشق قدم نهاد باید از جان بگذرد تا به مطلوب واصل گردد.
✦✦✦✦
بیت دوم
هر گه که دل به عشق دهی خوش دَمی بُوَد
در کار خیر حاجتِ هیچ استخاره نیست
هر وقت دل به عشق بسپاری، آن موقع، زمانِ خوش است یعنی آن دمی که عاشق می شوی بهترین کار است و در کاری که خیر است حاجتِ به هیچ استخاره ای نیست. حاصل کلام: دل به عشق دادن یک مصلحت خیر است و در این باره معطلی برای استخاره زدن و تأخیر جایز نیست.
✦✦✦✦
بیت سوم
ما را ز منعِ عقل مترسان و می بیار
کان شحنه در ولایتِ ما هیچ کاره نیست
ما را از اینکه عقل مانعِ عاشق شدن است و عشق را منع می نماید نترسان. می بیاور که در ولایت ما عقل، شحنه ای است که لیاقت و شایستگی کار را ندارد یعنی هیچ کاره است. مراد این است که در کارخانه عشق، عقل نفوذ ندارد.
✦✦✦✦
بیت چهارم
از چشم خود بپرس که ما را که می کشد
جانا گناهِ طالع و جُرمِ خبرنگاران نیست
از چشم خود سؤال کن که ما را چه کسی می کشد یعنی آن که ما را هلاک می نماید چشم تو است. نه طالع گناهی دارد و نه خبرنگاران جرمی مرتکب شده. پس این همه شکایت ما از چشم تو است و نه از طالع و خبرنگاران.
✦✦✦✦
بیت پنجم
او را به چشم پاک توان دید، چون هلال
هر دیده جایِ جلوه آن ماه پاره نیست
آن جانان را همچون هلال ماه نو فقط با چشمِ پاک می توان دید؛ هر چشمی جلوه گاهِ آن ماه پاره نیست یعنی هرچشمی نمی تواند جلوه او را ببیند. یعنی او جسم لطیف است و برای دیدن جسمِ لطیف، چشمِ لطیف بایست. [جلوه = با ناز و فخر راه رفتن]
✦✦✦✦
بیت ششم
فرصت شمر طریقه رندی که این نشان
چون راهِ گنج بر همه کس آشکاره نیست
راه رندی را غنیمت بشمار، زیرا این نشانِ رندی، چون راهِ گنج برای همه کس واضح و آشکار نیست یعنی این یک سعادت است که، چون دفینه برای هر کس میسر نمی گردد.
✦✦✦✦
بیت هفتم
نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو
حیرانِ آن دلم که کم از سنگِ خاره نیست
گریه حافظ به هیچ وجه به تو تأثیر نکرد. از آن دل تو در شگفتم که در سختی کمتر از سنگ خارا نیست. [خاره = سنگ سیاره را گویند، محکم ترین سنگ]
منبع: توضیح سودی، انتشارات نگاه.
منبع: setare.com