سن سنجی دقیق بنای میراث جهانی کاخ ساسان سروستان - ایستگاه بازی

بیشتر بخوانیدکاخ ساسانی سروستان؛ نمایی دیگر از زندگی بهرام گور ساسانی

علیرضا عسکری چاوردی، مدیر پایگاه جهانی منظر ساسانی فارس فیروزآباد و سروستان اظهار کرد: تاریخ نگاران پیشین سن بنا را از اواسط دوره ساسانی تا دوره خلافت عباسی پیشنهاد نموده بودند که سه تا چهار قرن را در بر می گرفت که تاریخ نگاری های پیشین براساس عناصر و نقشه معماری و نیز تعداد اندکی سال یابی رادیو کربن ولی با خطای بالا پیشنهاد شده بود.

عسکری چاوردی ادامه داد: نتایج این طرح مطالعاتی در نشریه بین المللی آرکئومتری به چاپ رسیده و بنای میراث جهانی سروستان اهمیت ویژه ای در تاریخ معماری خاورمیانه دارد، چرا که این بنا به نظر بعضی از دانشمندان بنایی ساسانی و به گفته بعضی دیگر از پژوهشگران در دوره اسلامی ساخته شده است.

مدیر پایگاه جهانی منظر ساسانی فارس فیروزآباد و سروستان گفت: پژوهش نو حاصل همکاری های بین المللی بخش باستان شناسی و تاریخ دانشگاه شیراز، معاونت میراث فرهنگی وزارت، اداره کل امور پایگاه های میراث جهانی و اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس، با همکاری پژوهشگاه اکولوژی و تنوع زیستی مدیترانه، مرکز اروپایی آموزش و پژوهش علوم زمین و محیط زیست، پژوهشگاه باستان شناسی قرون وسطی و منطقه مدیترانه، دانشگاه مارسی و مرکز ملی پژوهش های علمی فرانسه طی پنج سال به انجام رسیده است.

او افزود: نتایج نو تحقیقات سن سنجی رادیو کربن تعداد زیادی چوب بکار رفته در دیوارها و نیز ریز زغال های موجود در ملاط گچی بکار رفته در دیوارها و گنبدهای بنا را ارائه می نماید.

سرپرست این پروژه بین المللی گفت: نقطه قوت این پژوهش استفاده از دو روش نو موسوم به ویگل مچینگ و آر کمباین است که خطای سال یابی را بسیار کاهش داده و سن بسیار دقیقی بدست می دهد و نتایج این پژوهش نشان می دهد عملیات ساخت و ساز یا بازسازی مهمی در فاصله سالهای 658 تا 683 میلادی یعنی در زمان حمله اعراب به ایران اجرا شده است.

عسکری چاوردی خاطرنشان کرد: این یافته سن پیشنهادی لیونل بیر که سروستان را به دوره عباسی نسبت می دهد حدود دو قرن به گذشته بازمی گرداند و به نظر می رسد که بنای سروستان یک پروژه معماری متعلق به سرانجام دوره ساسانی است که در همان زمان شروع شده و در سه دهه پس از ورود اعراب به سرانجام رسیده است.

این پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی افزود: بنابراین این بنا را میتوان به معنای واقعی یک میراث ساسانی در دوره اسلامی بشمار آورد و ساخت چنین بنای بزرگ و پیچیده ای در این زمان نشان می دهد که حداقل بخش هایی از فارس در زمان ورود اعراب از ثبات سیاسی بهره مند بود.

منبع: همگردی