کاهش آلاینده های فلزی در منابع آب و خاک با فناوری نانو

به گزارش ایستگاه بازی، به گزارش خبرنگاران به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، احمد جمشیدی استادیار دانشگاه تربیت مدرس در خصوص طرح کاهش آلاینده های فلزی در منابع آب و خاک با فناوری نانو گفت: طرح حاضر با رویکردی نوین در راستای به سازی محیط و مدیریت مکان های آلوده به فلزات سنگین به انجام رسیده است. در این طرح در گام اول، نانوساختار دوستدار محیط زیست به روشی ساده و ارزان قیمت تهیه شد. سپس کارآیی آن برای حذف آلاینده کروم در محیط آب و بی تحرک سازی و کاهش ریسک انتشار آن در محیط خاک مورد ارزیابی قرار گرفت.

کاهش آلاینده های فلزی در منابع آب و خاک با فناوری نانو

وی اضافه کرد: نانوساختار تولیدشده به دلیل دارابودن خاصیت مغناطیسی به سهولت از محیط جدا شده و در مقایسه با برخی جاذب های دیگر پسماند ثانویه کمتری تولید می کند. این روش از آنجا حائز اهمیت است که در برخی مواقع امکان پاک سازی و تصفیه خاک های آلوده به فلزات سنگین امکان پذیر نیست. از این رو استفاده از روشی که بتواند هم زمان و در محل سبب بهبود کیفیت خاک شود، بسیار مهم خواهد بود.

وی ادامه داد: با تزریق نانوساختار تولیدشده به محیط خاک، ضمن کاهش تحرک آلاینده های فلزی و ریسک انتشار آنها به محیط، امکان استفاده احتمالی از مکان آلوده برای کاربری های کشاورزی میسر می شود. خروجی تحقیق حاضر درستی این ادعا را تا حدی اثبات می کند، اگرچه نیازمند تحقیقات تکمیلی بیشتری است. خروجی های طرح حاضر در بهترین مجلات تخصصی پذیرش شده است و یا در مرحله داوری است.

وی در ادامه گفت: توسعه شهرنشینی و روش ­های نامناسب دفع زباله های شهری و همچنین معدن­ کاری بی­ رویه باعث ورود فلزات سنگین به زنجیره غذایی شده است و سلامت انسان را دچار مخاطره جدی کرده است. از این رو استفاده از روش ­های حذف آلودگی از خاک، از جمله ­ بی تحر­ک سازی فلزات سنگین به عنوان یکی از روش های مهم و نوآورانه بهبود کیفیت خاک، در شرایطی که پاک سازی خاک امکانپذیر نیست امری مهم و ضروری به نظر می رسد. این رویکرد می تواند تحولی جدی در مدیریت سایت های آلوده ایجاد کند.

جمشیدی درباره فرآیند این طرح گفت: در این مطالعه ابتدا نانوذرات فریت منگنز با روش هم رسوبی تولید خواهد شد و امکان حذف آلودگی از محیط آبی با استفاده از این نانوذرات بررسی می­ شود. برای درک سازوکار فرآیند جذب، یک سری آزمون­ ها تحت شرایط غلظت و دمای مختلف انجام خواهد شد. در ادامه برای امکان ­سنجی بی­ تحرک سازی فلز سنگین در خاک، یک سری آزمون­ های پیوسته و ناپیوسته با استفاده از جاذب بر روی خاک آلوده شده به کروم سه ظرفیتی انجام خواهد شد.

وی با بیان اینکه برای تعیین اثرپذیری ­بی تحرک سازی کروم در خاک نیز آزمون های دسترسی زیستی و نشت صورت خواهد گرفت. در واقع در این طرح عدم انتشار آلاینده های فلزی به دقت مورد بررسی قرار گرفته است، که از مهم ترین نتایج طرح حاضر می توان به همین نکته اشاره کرد، گفت: بیشتر از 90درصد آلاینده­ ها در حضور چنین ترکیبی در خاک، امکان نشت و انتشار مجدد را ندارند و در مقایسه با مطالعات پیشین که عموماً از ترکیباتی مشکوک به ایجاد سمیت در محیط استفاده می کردند، ترکیب حاضر (نانوساختار تلفیقی آهن - منگنز) بسیار دوست دار محیط زیست بوده و اثر سمیت ندارد.

پژوهشگر دانشگاه تربیت مدرس درباره توسعه این طرح و تجاری سازی آن گفت: این ترکیب به عنوان جاذب در پکیج های تصفیه آب شرب قابل استفاده است. از آن جایی که در برخی مناطق کشورمان آب های آلوده به فلزات سنگین به مصارف شرب و کشاورزی می رسد، این دستاورد می تواند برای بهبود کیفیت آب در آن مناطق مفید و مناسب باشد. برای تولید صنعتی نیاز به فضا و تجهیزات کارگاهی مناسب احساس می شود. همچنین بازاریابی محصول نیز نیازمند به حضور متخصصان این امر است.

وی اضافه کرد: به طورکلی این تحقیق نشان داد که نانوذره فریت منگنز پتانسیل بالایی در حذف کروم از آب و خاک و نیز تثبیت کروم در خاک دارد و از فریت منگنز به عنوان یک مسکن در کاهش اثرات مخرب کروم بر سلامتی در آب های زیرزمینی و خاک های سطحی مخصوصاً در مکان­ هایی که استفاده از روش های معمول پاک سازی خاک امکان پذیر نیست می تواند استفاده شود. در ادامه، در صورت تأمین مالی طرح در نظر داریم کار روی رشد و پرورش محصولات کشاورزی در خاک آلوده به آلاینده های فلزی را در حضور ترکیب تثبیت کننده ساخته شده به انجام برسانیم تا از امکان رشد محصولات کشاورزی و عدم انتقال آلاینده ­های خطرناک به آن محصولات در حضور چنین ترکیبی اطمینان حاصل کنیم.

مقاله حاضر ماحصل سرانجام نامه دانشجویی بهزاد عیوضی فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس، گروه فرآوری مواد معدنی با راهنمایی دکتر احمد خدادادی دربان، استاد تمام دانشگاه تربیت مدرس و دکتر احمد جمشیدی زنجانی، استادیار دانشگاه تربیت مدرس و همچنین بخشی از طرح موردحمایت توسط صندوق حمایت از پژوهشگران ریاست جمهوری بوده است. این مقاله با عنوانImmobilization of hexavalent chromium in contaminated soil using nanomagnetic MnFe2O4 برای انتشار در مجله JOURNAL OF HAZARDOUS MATERIALS با ضریب تأثیر 7.65 موردپذیرش قرار گرفته است.

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 26 شهریور 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: managore.ir شناسه مطلب: 1080

به "کاهش آلاینده های فلزی در منابع آب و خاک با فناوری نانو" امتیاز دهید

1 کاربر به "کاهش آلاینده های فلزی در منابع آب و خاک با فناوری نانو" امتیاز داده است | 5 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کاهش آلاینده های فلزی در منابع آب و خاک با فناوری نانو"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید