مقاله: سی و سه پل اصفهان ، شاهکاری در شهر معماری ها
به گزارش ایستگاه بازی، از نکات تاریخی جالب درباره سی و سه پل اصفهان این است که در دوره صفویه، ارامنه حق عبور از آن را نداشتند و تنها می توانستند به نزدیکی آن بیایند و با جمع شدن در میدانی در اوایل پل به تجارت و فروش و معاوضه محصولات خود با صنعتگران اصفهانی مشغول شوند. سازنده معماری سی و سه پل، استاد حسین بنا اصفهانی بوده که پسرش محمدرضا، معمار مسجد شیخ لطف الله است. پایه های سی و سه پل به گونه ای ساخته شده که در اثر رطوبت، محکم تر و پا برجاتر می شوند. این اثر در 15 دی ماه سال 1310 در زمره آثار ملی ایران و با شماره 110 به ثبت رسید.
متاسفانه، این بنای هنری و زیبا در معرض خطر قرار گرفته است. کندن تونل مترو و خشکی های مداوم زاینده رود باعث شده تا ترک های فراوانی به جان سی و سه پل بیفتند و این اثر به جا مانده از دوران پر جبروت صفویه دچار نشست گردد. این ترک ها و نشست ها، تنها گریبان گیر این بنای تاریخی نیستند و تمام پل های ساخته معماران عصر صفوی که بر روی زاینده رود اصفهان بنا شده را هدف گرفته اند، اما وضعیت سی و سه پل از همه بدتر است، چرا که باقی پل های بنا شده بر روی زاینده رود بر بستری سنگی بنا شده، اما برای اینکه سی و سه پل به عنوان ستون فقرات شهر بر روی بستری از شن و ماسه باشد، زاینده رود را منحرف و قوسی شکل نموده اند. به همین دلیل، پایه های پل را شمع کوبی نموده اند آن هم با عمقی در حدود 30 متر و ملات این شمع کوبی ها با هنرمندی فراوان جوری طراحی شده که برای بقا نیاز به آب دارند. همین امر باعث شده تا زوال سی و سه پل بیشتر و زودتر از باقی پل های اصفهان باشد و دل هر ایرانی وطن دوستی را به درد آورد. این بنای دیدنی حتی بر روی بستر خشک رودخانه زاینده رود صلابت و زیبایی خود را فریاد می زند و هنوز هم با قدم زدن بر روی آن، می توان پی به عظمت و شکوهش برد. امیدواریم هرچه سریع تر برای این نماد شهر اصفهان و شکوه و جلال دوران صفوی ایران فکری گردد و بماند برای آیندگان.
منبع مقاله: سی و سه پل اصفهان ، شاهکاری در شهر معماری ها