مونته تستاچیو، زباله دانی 2000 ساله رم
به گزارش ایستگاه بازی، در حومه شهر رم، نزدیک هوریا گالبی و حوالی رودخانه تیبر، تپه بزرگی وجود دارد که پوشیده از علف و درختان کوچک است. با خبرنگاران همراه باشید.
مقاله مرتبط:
این تپه ممکن است در نگاه اول، تپه ای معمولی به نظر آید اما در واقع یک زباله دان بسیار قدیمی است که از زمان روم باستان بر جای مانده است و بزرگترین زباله دان قدیمی جهان نیز به شمار می رود. این زباله دان، ناحیه ای دایره شکل به قطر یک کیلومتر دارد و مرکزش منطقه ای 20 هزار مترمربعی را پوشش می دهد. ارتفاع این تپه 35 متر است، اما احتمالا این ارتفاع در زمان های قدیم بسیار بیشتر بوده است. کل این تپه از کوزه های سرامیکی رومیِ دور ریخته شده ساخته شده است که در آن موقع برای نگهداری روغن زیتون استفاده می شد. گفته می گردد این تپه، حاوی بقایای 53 میلیون کوزه است که حدود 6 میلیارد لیتر روغن زیتون در آنها نگهداری می شد.
در زمان های گذشته، این کوزه ها ظروف اصلی نگهداری انواع مواد غذایی و نیز مورد استفاده در حمل و نقل بوده اند. از این کوزه ها به تعداد زیادی ساخته می شد؛ زیرا هزینه بسیار کمی داشت و بعلاوه به محض رسیدن به مقصد مورد نظر، بازیافت یا از بین برده می شدند. بسیاری از این کوزه ها بعد از اتمام عمرشان، به عنوان لوله یا گلدان، مجددا مورد استفاده قرار می گرفتند. کوزه های شکسته، خُرد و با بتن ترکیب شده و به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می شدند.
اما کوزه های روغن زیتون قابلیت بازیافت نداشتند؛ زیرا به علت آغشته بودن به روغن زیتون، بیش از حد چسبناک و بد بو بودند. به همین علت به زباله دان انداخته می شدند.
مونته تساتچیو یک زباله دان معمولی نبود، بلکه محلی بسیار سازمان دهی شده و مهندسی شده برای دور ریختن زباله بود. حفاری ها نشان می دهد که این تپه، چندین طبقه پلکانی با دیوارهای نگهدارنده دارد. دیوارهایی ساخته شده از کوزه های سالم که پر از خاک و خرده های سفال هستند تا تعادل دیوارها را حفظ نمایند. احتمالا کوزه های خالی را به وسیله الاغ یا قاطر به بالای تپه می برده اند و در همان جا آنها را می شکستند تا با خرده هایش، کوزه های سالم دیگر را پر نمایند. در آن موقع برای از بین بردن بوی بد روغن زیتون، مقداری آهک روی کوزه های شکسته می ریختند. تعداد زیاد کوزه های شکسته در مونته تستاچیو حاکی از تقاضای بالا برای روغن در امپراطوری روم است که در آن موقع بزرگ ترین شهر جهان با جمعیتی بالغ بر یک میلیون نفر بوده است. بیشتر این کوزه ها هنوز هم مهر یا نوشته سازنده اش را روی خود دارند که اطلاعاتی همانند وزن روغن کوزه، محلی که روغن را درونش ریخته اند، نام فردی که کوزه را وزن نموده و نیز نام فردی که کوزه را حمل نموده است نشان می دهد. مطالعه و تحقیق روی این سنگ نوشته ها و نیز ساخت تپه نشانگر این است که مقدار واردات روغن زیتون روم به مقداری رسید که تا سرانجام قرن دوم پس از میلاد مسیح کافی بود؛ تا جایی که هر ساله 130 هزار کوزه روغن، در این محل ذخیره می شده است. تخمین ها حاکی از این است که روم، سالانه 7.5 میلیون لیتر روغن زیتون وارد می نموده است.
کوزه ای دست نخورده که برای روغن زیتون استفاده می شده است. این کوزه اکنون در موزه شهر وینچستر نگهداری می گردد.
تکه های شکسته کوزه در زباله دان
نمایی از زباله دان که اکنون پوشیده از درخت های کوچک و علف شده است
نوشته های روی کوزه
دیوارهای طبقه طبقه مونته تستاچیو
منبع: کجارو / amusingplanet.com